Home 9 Bevalling 9 De bevalling

De bevalling

Belangrijk moment

Je bevalling blijft je je hele leven bij. We willen er alles aan doen je te helpen om er een ervaring van te maken waar je met een goed gevoel op terugkijkt. Tijdens de zwangerschap leven we er samen steeds meer naartoe en bespreken we wat jij graag wilt en informeren we je over verschillende opties.

De eerste tekenen

Het geboorteproces

Als je in de laatste maanden van je zwangerschap bent, heb je het misschien al eens gevoeld: je baarmoeder trekt soms even samen. Hoe verder je bent, hoe meer dat kan gebeuren. Het komt door hormonen en wordt ‘harde buik’ genoemd. Het kan een vervelend gevoel zijn. Maar de meeste vrouwen voelen het niet eens. De samentrekkingen zijn geen (voor-) weeën en ze kondigen nog niet je bevalling aan. We noemen het vaak “rommelen” of dat het lichaam zich wel aan het voorbereiden is. Later zal je merken dat de weeën van de bevalling toch echt anders aanvoelen.

De weeën

Voorweeën en weeën
Meestal begint de bevalling met weeën. Soms doen die weeën meteen al pijn en volgen ze elkaar al snel op. Maar meestal zijn ze in het begin nog kort, onregelmatig en niet zo pijnlijk. Vaak kun je gewoon doorgaan met waarmee je bezig bent. Deze ‘voorweeën’ maken de baarmoedermond alvast soepeler.

Inwendig onderzoek
Om te kijken of je bevalling echt begonnen is, letten wij op je weeën en voelen we naar de baarmoedermond met een inwendig onderzoek. Zo krijgen we een goede indruk over de fase van je bevalling. Heel vroeg in de bevalling is ook wel eens moeilijk om te beoordelen of je echt begonnen bent. Geen nood: een paar uur later weet je het zeker! De bevalling kan zich ook aankondigen met het breken van de vliezen. Ook dan zijn sterke weeën nodig om de baarmoedermond open te maken. Ze beginnen meestal binnen 24 uur na het breken van de vliezen.

De ontsluiting

Van 0 – naar 10 cm
Bij een eerste bevalling is de baarmoedermond nog stugger en gaat daardoor minder makkelijk open dan bij een volgende bevalling. De weeën maken de baarmoedermond eerst soepeler en dunner. Hoe snel het gaat, hangt onder andere af van de weeën. Als die sterker zijn en vaker komen, gaat de bevalling meestal sneller. De eerste centimeters van de ontsluiting gaan meestal langzamer dan het laatste stukje ontsluiting. Bij 10 centimeter heb je volledige ontsluiting waarna je mag persen.

Pijn bij de bevalling

Je lichaam reageert meestal op bevallingspijn door zelf pijnstillers (endorfines) aan te maken zodat je minder pijn voelt. Angst of spanning belemmert de aanmaak van endorfines. Daarom is het belangrijk zo ontspannen en comfortabel mogelijk te zijn tijdens je bevalling. Er zijn verschillende manieren om om te gaan met pijn tijdens de bevalling. Wat voor de een werkt, werkt misschien niet voor de ander. Ieder doet dat op haar eigen manier.

Verschillende methodes
Er zijn verschillende methodes van pijn’behandeling’. Zonder medicatie en met medicatie. Bij onze voorlichtingsbijeenkomst zullen wij hier verder op ingaan. Hier kan je online informatie vinden over dit onderwerp.

Vliezen breken

In verbinding met de buitenwereld
De vliezen breken meestal pas na een tijd weeën. Dat is ook goed, want de vliezen en het vruchtwater beschermen de baby en helpen mee om je baarmoedermond open te maken door de druk die ze geven. Als de vliezen nog niet spontaan zijn gebroken, breken we ze soms pas aan het eind van de ontsluiting. Maar soms ook eerder, als de weeën afzwakken of als je ontsluiting onvoldoende doorzet. Dat doet geen pijn. Je voelt alleen wat warm water lopen. Ook daarna maak je steeds opnieuw vruchtwater aan, zodat je kindje nooit ‘droog’ ligt. 

Niet in bad
Als je vliezen zijn gebroken en je hebt nog geen sterke weeën dan mag je niet in bad vanwege de kans op infectie. De baby staat nu namelijk in open verbinding met de buitenwereld. Je temperatuur wordt na het breken van de vliezen gemeten om een eventuele infectie snel te ontdekken.

Persweeën en de geboorte

Persweeën
Als je genoeg ontsluiting hebt om je baby geboren te laten worden, gaan de ontsluitingsweeën over in persweeën. Door de opening van je baarmoedermond is het hoofdje naar beneden gezakt. Op het hoogtepunt van de wee voel je dan een drang om te drukken. Dit is een beginnende persdrang. Je kunt het niet tegenhouden. Het geeft aan dat de baby naar buiten kan. 

Actief meepersen
Het einde is in zicht. Goede persweeën doen al veel werk. Je mag nu actief mee gaan meepersen. Pers tijdens een perswee met al je kracht mee richting je vagina en anus, alsof je moet poepen. In het begin voel je niet altijd waar je naartoe perst. Als het hoofdje dieper komt, wordt het duidelijker hoe je zo’n perswee kunt gebruiken om mee te persen. 

Laatste stukje
Als het hoofdje bijna naar buiten komt, voel je het aan de onderkant tussen je vagina en anus uitrekken. Dat een pijnlijk, brandend gevoel kan zijn. Een koude of warme washand tegen je bekkenbodem helpt. We zullen aangeven wat je kunt doen om te voorkomen dat je inscheurt. Als het hoofdje geboren is, begeleiden we je kind verder naar buiten. Soms kan en mag je je baby zelf aanpakken. Je hoeft dan meestal niet meer hard te persen, het lijfje volgt. De baby wordt op jouw (liefst blote) buik gelegd.

Doorknippen navelstreng

Als de hartslag van de baby niet meer te voelen is in de navelstreng, kan die worden doorgeknipt. 

Eerste borstvoeding en geboorte van de placenta
Als je borstvoeding wilt geven, wordt de baby nu al aan je borst gelegd. Dit is een natuurlijk middel om je baarmoeder te laten samentrekken zodat de placenta makkelijker los gaat liggen en geboren kan worden. Ook helpt het om verder bloedverlies te beperken.

De Placenta

Het wordt weer rustig in je buik, omdat je geen weeën meer voelt. De baarmoeder trekt wel samen om de placenta los te maken en om te voorkomen dat je veel bloed verliest. We houden soms de navelstreng gespannen om te controleren of de placenta los ligt. Als dat zo is, vragen we je om nog een keer mee te persen terwijl we soms wat tegendruk geven op je buik. 

Beetje raar gevoel
Meestal komen dan de placenta, de navelstreng en de vliezen naar buiten. Dat is een beetje een raar gevoel maar doet niet echt pijn. De baarmoeder trekt samen en voelt als een harde bal onder de navel. Komt de placenta niet binnen een uur naar buiten, dan moet deze onder narcose verwijderd worden in het ziekenhuis.

Fiere Agenda